કદાચ આવશે,

એમ સમજીને બધા ચાલે..

આશાને એક માત્ર શસ્ત્ર બનાવી,

બધા તો ભાઈ મહાલે..

સારું કહેવાય કે આવું વિચારતા,

તેનો વિશ્વાસ છલકાય..

પણ નસીબ નથી કોઈનો દોસ્તાર,

એ તો સાલો દુર બેઠો મલકાય..

આપણી જ છે આ ઝિંદગી,
અને આપણે જ રેવાના તેના નાયક...

શું ફેર પડે ભલેને પછી,
થોડું-ઘણું ખોતરી જાય કોઈ નાલાયક...

સ્વાભાવિક છે થોડું દુખે ક્યાંક અંદર,
છીએ તો નહી આપણે કાંઈ ઢોર..

પણ સમજવું જ પડશે વહેલી તકે,
હવે No Self-Hurt Any More...!!

-સ્વરચિત

THe LuNCHboX

How it would be if the lunchbox serve your stomach and heart both...!!..?..

As far as our life is concern there is no concern left..the moment will not ask you that i am coming..it just comes..it's depend upon you how to handle it..it would your dare to reject it even if you want it spontaneously..if you have belief that you are not able to handle it in future..then let it go..it will be better to decide today..because if tomorrow comes and person changes..than bear to hatred is more difficult than today's 'कभी कभी गलत ट्रेन भी सही मंजिल पर ले जाती है '...!