વડને વીંટળાઈ બોગનવેલ,

જડને જાણે ફૂલનો સ્પર્શ..

છાંયો ઓઢાડી શણગાર થાય..

એકાત્મ સત્વનો અર્થ..

પરોઢનાં પહોરે ઝાકળબિંદુ નીતરે પાંદડી,

એ જડ માટે તો સ્વપ્ન જ ને..!!

કૈક પુણ્ય હશે ચોપડે..

જીવે આવી જીંદગીમાં ઉતરે તો જ ને..?

સમયની બારી માંથી ડોકિયા, 

નદીના પુર સમી ઘડીયાલ દોડે...

હકીકત ને કંડારી યાદે,

રહેવું છે મારે જોડે..

કદાચ પાનખર થાય મોડે..!

-સ્વરચિત