કદાચ આવશે,

એમ સમજીને બધા ચાલે..

આશાને એક માત્ર શસ્ત્ર બનાવી,

બધા તો ભાઈ મહાલે..

સારું કહેવાય કે આવું વિચારતા,

તેનો વિશ્વાસ છલકાય..

પણ નસીબ નથી કોઈનો દોસ્તાર,

એ તો સાલો દુર બેઠો મલકાય..

આપણી જ છે આ ઝિંદગી,
અને આપણે જ રેવાના તેના નાયક...

શું ફેર પડે ભલેને પછી,
થોડું-ઘણું ખોતરી જાય કોઈ નાલાયક...

સ્વાભાવિક છે થોડું દુખે ક્યાંક અંદર,
છીએ તો નહી આપણે કાંઈ ઢોર..

પણ સમજવું જ પડશે વહેલી તકે,
હવે No Self-Hurt Any More...!!

-સ્વરચિત