વીંટળાઈ પડેલી છે,
યાદો હજી,
તેમ જ...જેમ એક અનાથાલયનું બાળક...
કાળઝાળ માર્ગ પર આવતી,
એક પાણીની ઝાલક..
આસપાસ જોઉં છું તો,
કાળુ અંધારું..
પાછળ જોઉં તો લાગતો થોડો ઉજાશ...
જાણે કેશના ગુંચળામાંથી,
નીકળેલાં આઈસ્ક્રીમનાં ગોટા..!!!
ચાલતો ચાલતો જાઉં છું,
પેલો ઉજાસ હવે લાગતો બિંદુવત..
અફાટ અંધકારમાં શોધતો,
એકમાત્ર યુ-ટર્ન....!
-સ્વરચિત
No comments:
Post a Comment