અમસ્તા જ માણસો ભારે થાય છે,

હલકું અનુભવી પોતે ભારે થાય છે..

અરે શું થયું જો તેણે છોડી દીધા,

કે પછી સમયથી છૂટી ગયા..

આગળ નું જોયા વગર બધા,

ખોટા પાછળ જોઇને જ ભારે થાય છે..

અરે મિત્રો, બધા હોય છે ઝાકળબિંદુઓ,

વાર માત્ર તડકાની જ હોય છે...

 ગુલાબ નું ફુલ છે બધાની અપેક્ષા,

કાંટાથી બધાં કપાતા હોય છે,

પણ પાછું ભૂલી જવાતું હોય કે ,

તડકામાં તો ખાલી કાંટાથી જ ટકાતું હોય છે...

અગાધ દુનિયામાં ઘણાં રસ્તા છે,

પણ આગળ રસ્તામાં અટવાતાં માણસો,,

અમસ્તા જ ભારે થતાં હોય છે...!! 

-સ્વરચિત